Vrijdag de 13de: een ongeluksdag of gewoon bijgeloof? Gelukkig is er Nuggets waarin deze keer liedjes over vrijdag gedraaid gaan worden.

Atomic Rooster – Friday The 13th (1970)
Bell & James – Livin’ It Up (1978)
Dave van Ronk – Blue Monday (1964)
Bryan Ferry – She’s Leaving Home (1977)
Them – Friday’s Child (1965)
Bashung – Gaby Oh! Gaby (1980)
Little River Band – Reminiscing (1978)
The Dukes – Friday On My Mind (1967)
Statler Brothers – Monday Morning Secretary (1973)
Shaa Khan – The World Will End On Friday (1978)
Summerhill – Friday Morning’s Paper (1968)
Steely Dan – Black Friday (1975)
Jeff Beck – Tally Man (1967)
Marillion – Bitter Suite (Brief Encounter-Lost Weekend-Blue Angel) (1985)
The Dictators – (I Live For) Cars And Girls (1975)

Atomic Rooster – Friday The 13th:

In 1966 maakte éné Carl Palmer met de groep Craig de op één na beste psychedelische rocksingle uit de jaren ’60 (I Must Be Mad); de beste is overigens Arnold Layne. Niet mijn woorden, maar van een gerenommeerd rockmagazine, maar erg ver ernaast zitten ze niet. Vervolgens werd hij de drummer in The Crazy World Of Arthur Brown, die net een wereldhit met Fire gehad hadden. Hij hield het er maar een jaartje uit – om toen samen met organist Vincent Crane Atomic Rooster op te richten. Deze supergroep is in Nederland ondergewaardeerd. Eén schlemielig hitje met Tomorrow Night (2 weken Top 40 met de 38ste plek als hoogste positie) en de klassieker Devil’s Answer bleef zelfs in de Tipparade steken. Beide werden in Engeland twee vette Top 10-hits.

De band heeft maar kort bestaan, maar wist in zes jaar vijf uitstekende albums te maken. Carl Palmer maakte dat niet mee, want na het debuutalbum Atomic Roooster (en ja, met drie ‘o’s) maakte hij de overstap naar Emerson, Lake & Palmer. Neemt niet weg dat hij aan de wieg stond van een van de beste psychedelische rockbands aan het begin van de jaren zeventig.