The Dometown Gang – Rock In (1968)
Candlewick Green – Who Do You Think You Are (1973)
The Chesterfield Kings – She Told Me Lies (1984)
Carl Graves – Baby, Hang Up The Phone (1974)
The Cats – Lea (1968)
Genesis – Undertow (1978)
Mina Mazzini – Città Vuota (1963)
Eric Clapton – Everybody Oughta Make A Change (1983)
The Monks – Nice Legs Shame About The Face (1979)
John Fred & His Playboy Band – Boogie Children (1964)
Bobby Sherman – Hey, Mister Sun (1970)
Syreeta – Harmour Love (1977)
The Moody Sec – Ballad Of A Waiting Man (1966)
Laurie Styvers – Beat The Reaper (1972)
The Egyptians – Party Stomp (1960)
Fuzzy Duck – Time Will Be Your Doctor (1971)

Genesis – Undertow:

Met Selling England By The Pound maakte ik kennis met de progressieve rock van Genesis. In een rap tempo heb ik toen de eerdere albums – Foxtrot, Nursery Cryme en Trespass – aangeschaft. Heerlijke muziek met schitterende solo’s en aparte teksten. En ze waren niet zuinig, want vanaf Foxtrot werden de langspeelplaten volgepropt (soms meer dan 53 minuten) zonder dat het ten koste ging van de geluidskwaliteit. Ook de opvolger The Lamb Lies Down On Broadway kocht ik blind, maar tot op de dag van vandaag vind ik dit hun minste in de reeks vanaf 1970.

Met het vertrek van Peter Gabriel nam Phil Collins het vocale stokje over. Eigenlijk wilde hij liever achter de drums blijven zitten, maar ze konden geen goede zanger vinden. Ach, in retrospect zal hij wel tevreden zijn met het verruilen van de drums voor de microfoon. En A Trick Of The Tail en Wind & Wuthering zijn gewoon hele goede platen.
1977: exit Steve Hackett. And Then There Were Three…. De eerste single van het album Follow You Follow Me vond ik een draak en ik hield mijn hart vast voor het album. Het bleek weliswaar minder complex dan de voorlopers, maar er staan schitterende composities op.