Bonnie Raitt – Three Time Loser (1977)
Bobby Rydell – Sway (1960)
Bob Dylan – Watching The River Flow (1971)
Jane Morgan – The Day The Rains Came (1958)
Les Poppys – Des Chansons Pop (1971)
Herbie Goins & The Night-Timers – Coming Home To You (1966)
Corporation – Wild Time (1971)
Irma Thomas – Break-A-Way (1964)
All Saved Freak Band – All Across The Nation (1980)
Bobby Patterson – She Don’t Have to See You (To See Through You) (1972)
The Firm – All The King’s Horses (1985)
Dr. Buzzards Original Savannah Band – I’ll Play The Fool (1976)
Doug Wood Band – Drag Racer (1976)
Whatt Four – You’re Wishin’ I Was Someone Else (1967)
Slave – Stellar Fungk (1978)
Cuby + Blizzards – King Of The World (1967)

Bonnie Raitt – Three Time Loser:

Je kan Bonnie Raitt nauwelijks betrappen op slechte albums. In de loop der jaren is ze uitgegroeid tot een van de belangrijkste vertolkers van Americana en Folkblues, her en der vermengd met pop en rock. Veelzijdig. Misschien is dat de reden dat ze daarom minder aansprekend is dan bijvoorbeeld Joni Mitchell, die nooit van het folksinger-songwriterpad is gegaan. Bonnie schreef wel liedjes maar draaide haar hand niet om voor een cover, die ze steevast tot iets eigens maakte. En wellicht ook omdat ze in een periode begon waarin de singer-songwriters als paddenstoelen uit de Herfstgrond opbloeiden.

Twee elpees uit de zeventiger jaren zijn nog beter dan het toch al sterke gemiddelde: haar tweede Give It Up (mijn kennismaking) en Sweet Forgiveness uit 1977 dat vreemd genoeg door de critici afgefakkeld werd. Te rockerig en de producent had volgens hen een gebrek aan fantasie? Oké, het heeft niet het golvende van eerdere elpees maar ik vergeef het haar.