PLAYBACK 5 februari 1965 – zo 5 februari 20-22 u + vrij 10 februari 23-01 u

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 5 februari 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 10 februari 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Frans de Graaff

1^e uur

Tell her no: na ongeveer 1 minuut moest Colin Blunstone de zin Don’t Take her Love from my Arms zingen, maar hij was in de war en begon vast met de zin daarop: Don’t hurt me now.. Dus het werd iets als: Don’t Hurt me now from her Arms. Oeps, dacht hij, dat moeten we nog een keer opnemen, want zo kan dat natuurlijk niet. Maar nee hoor, iedereen vond de opname geslaagd, en zo werd hij op vinyl vastgelegd. Met als gevolg dat de arme Colin bij TV-optredens een onzin-zin moest playbacken… En de mensen die altijd teksten van liedjes uitschrijven hadden er ook een harde dobber aan.

• 01 Tell her no – Zombies (76)->Jingle Amerikaanse top 100
• 02 Diamond head – Ventures (98)
• 03 Be my man – Jody Miller
• 04 Ask the lonely – Four Tops(75)
• 05 Freeway Flyer – Jan and Dean (112)->Sfeerbeeld 1965
• 06 Don‘t let me be misunderstood – Animals (89)
• 07 Sweet sweet baby – Dion ->Promo Eduard
• 08 Red roses for a blue lady – Vic Dana (95)
• 09 It’s gotta last forever – Billy J Kramer and Dakotas(87)
• 10 Nieuws
• 11 Cupid – Johnny Rivers (70)
• 12 I must be seeing things – Gene Pitney
• 13 Shake – Sam Cooke (9)
• 14 My girl – Temptations (10) ->Amerikaanse top 10
• 15 Wasn’t that a time – Peter Paul and Mary(Song will rise)
• 16 Come home – Dave Clark Five (77)
• 17 You’re breaking my heart – Chartbusters
• 18 The fun we had – Ragamuffins
• 19 See the big man cry – Charlie Louvin

2^e uur

Zoals altijd weer veel variatie dit uur. Wat is een groter verschil dan tussen Jim Reeves en Jim(my) Page? Of tussen The Kinks en Lucille Starr. Die laatste had onverwacht veel succes met The French Song (de Franse titel was natuurlijk te moeilijk voor angelsaksische landen). Overigens was dit nummer geproduceerd door Herb Alpert, van die trompetten, weet u nog? Niet iedereen hier in Nederland was even gecharmeerd van dit nummer, om het maar zacht te zeggen, en die mensen zullen niet enthousiast zijn over de opvolgers, Colinda en Jolie Jacqueline. Dan zie je weer dat het Hollandse platenkopende publiek de nieuwe muziek nog niet van harte heeft omarmd.

• 01 You’ve lost that loving feeling – Righteous Brothers(1 UK)
• 02 Invece no – Petula Clark
• 03 ‘t Is genoeg – Conny van den Bos->Jingle NL top 40
• 04 Colinda – Lucille Starr
• 05 Iedere Avond – Ronnie Tober
• 06 Küsse nie nach Mitternacht – Siw Malmkwist (39)->NLtop 10
• 07 Open up them pearly gates – Seekers
• 08 She just satisfies – Jimmy Page->Jingle Engelse top 50
• 09 It hurts so much – Jim Reeves (41)
• 10 Funny how love can be – Ivy League (39)
• 11 Frank
• 12 Game of love – Wayne Fontana and the Mindbenders(27)
• 13 What have they done to the rain – Searchers→Eng. top 10
• 14 What more can I do – Zombies
• 15 Please go away – Marilyn Powell ->Promo Eduard (lach)
• 16 I’ve gotta see my baby – Adam Faith and the Roulettes
• 17 At this moment – Crispian St. Peters
• 18 Tired of waiting – Kinks

Terugluisteren 28 februari  1965 1e uur:

Al Kooper is een jong ventje van 19 die al een paar jaar actief is als gitarist, terwijl hij daarnaast ook piano en orgel beheerst. Een sessiemuzikant bij uitstek, te horen in bijvoorbeeld You Can’t Always Get What You Want en Like a Rolling Stone, om nog maar te zwijgen van Dylan’s twee beste albums, naar mijn mening althans. Maar hij kan nog veel meer: zo schrijft hij de nodige hits, vaak samen met de heren Brass en Levine. Op dit moment heeft hij zo twee hits in handen: Gene Piney’s I Must Be Seeing Things en het nummer waarmee Dirk en Eduards vandaag openen.

2e uur:

The Cheynes. Weer zo’n groepje dat van alles probeert, maar het lukt maar niet. Band-lid Peter Bardens, die overigens Down and Out schreef, zou later wel redelijk bekend worden, speelde bij Them en richtte de groep Camel op. Overigens is de b-kant geschreven en geproduceerd door Bill Wyman. Geen garantie voor succes, dus.

Mal verhaal: Ene Horace Ott schreef de basis van Don’t Let Me Be Misunderstood na een ruzie met zijn vriendin Gloria Caldwell; hij rondde het af samen met twee vrienden. Maar: die twee hoorden bij een andere vakbond en mochten niet samen met hem bij de credits genoemd worden. Kijk maar eens welke naam er nu bij die credits staat….