Wings – Live And Let Die (1973)
Chris Curtis – Aggravation (1966)
Ian Dury – There Ain’t Half Been Some Clever Bastards (1979)
Peter Skellern – You’re A Lady (1972)
The Wailing Wailers – Simmer Down (1964)
Vinegar Joe – Proud To Be (A Honky Woman) (1973)
Boulevard Of Broken Dreams – I Get Along Without You Very Well (1984)
The New Christy Minstrels – Green, Green (1963)
Bobby Womack – If You Think You’re Lonely Now (1981)
Genesis – The Musical Box (1971)
Hazy Osterwald – Kriminal-Tango (1959)
Kayak – Ballad For A Lost Friend (1979)
Barry Ryan – Today (1971)

Peter Skellern – You’re A Lady:

In de dagen uit het vrij-gezellige verleden was ik een fervent whiskyliefhebber. Niet die goedkope bocht, maar echte single malts met een voorkeur voor de gouden rakkers van de Schotse eilanden, die met turfveen gestookt waren en waardoor er een donkere kleur en rokerige smaak aan zat. Laphroaig was mijn merk. Een maat en ik besloten derhalve een ‘studiereis’ naar Schotland te ondernemen om de lokale likeuren te onderzoeken en om (commercieel als we waren) een reis te organiseren voor gelijkgestemden. Uiteindelijk besloten we het kleinschalig te houden en de groep met minibusjes te vervoeren, waarbij wij de chauffeurs (en gidsen) zouden zijn.

De 8-daagse reis was binnen een poep en een zucht geregeld (en verkocht). We begonnen in het zeer levendige Glasgow en via Loch Lomond, Fort William naar de stokerijen (waaronder Aberlour, Glennlivet). Tussendoor een hapje haggis wat standaard met een glas whisky geserveerd wordt. Ik heb daar geleerd waarom; je hebt de whisky absoluut nodig om de smaak van haggis kwijt te raken.

Eén der avonden overnachtten we in Pitlochry en met een zeer goede reden. We hadden kaartjes voor een concert van Peter Skellern op de kop kunnen tikken. Ik had meerdere platen van hem in mijn muziekkast staan en vele van zijn schijven worden ondersteund door een big band, dus we hoopten op een daverende show, maar helaas….. helemaal alleen met zijn piano. Toch een beetje een ‘bummer’. Na dik anderhalf uur moest ik mijn onuitgesproken woorden inslikken. Wat een entertainer; met grappige anekdotes sprak hij de liedjes aan elkaar en er was geen moment van verveling. Het laatste lied van de show was zijn enige grote hit You’re a Lady (1972).

Skellern is een typische Engelse musicus, die veelvuldig op de BBC te bewonderen is. In 1984 richtte hij de groep Oasis op. Oasis hoor ik de lezer denken? Ja, Oasis, maar dan met cellist Julian Lloyd Webber en Mary Hopkin. De plaat leverde een zilveren schijf op. Hij heeft 20 albums gemaakt, waarvan vijf redelijke tot goede verkoopresultaten hadden, op Broadway gestaan en met onder andere Vangelis samen gewerkt.

The Wailing Wailers – Simmer Down:

Neville Livingston, Nesta Robert Marley en Peter McIntosh wilden een harmony-groep worden, maar dankzij de hulp en begeleiding van ene Joe Higgs leerden ze hun stemmen op elkaar af te stemmen. Veel belangrijker was het feit dat Higgs Nesta de gitaar leerde te bespelen met als gevolg een nummer 1-hit in 1964, dat tevens de start van zijn carrière als componist was.

Simmer Down was de allereerste (ska)single van het trio met de assistentie van The Skatalites en verkocht circa 70.000 exemplaren. Het lied was een dringend verzoek aan het adres van de zogenaamde Rude Boys; een ghettobende die de straten van Kingston met geweld en misdaad onveilig maakte. Een boodschap in een lied meegeven was in die tijd iets nieuws, en het feit dat Bunny, Bob en Peter zelf ook in Trenchtown woonden maakte indruk. Bob had zelfs een straatnaam: Tuff Gong.

Eind 1965 kwam een album The Wailing Wailers uit; een compilatie van de meest succesvolle singles vanaf 1962. Tot en met 1969 zouden The Wailers nog vele plaatjes uitbrengen, maar in 1970 zag de elpee Soul Rebels het licht en het eerste album dat buiten Jamaica uitgebracht werd. De opvolger Soul Revolution was de opmaat voor hun doorbraak.