NUGGETS – onbekende en vergeten goudklompjes uit de pophistorie, vrij 3 november 22-23 u + ma 6 november 22-23 u (hh)

Joey Gregorash – Jodie (1971)
Hugo Montenegro – There’s Got To Be A Better Way (1968)
José Feliciano – La Balada Del Pianista (1982)
Elvis Presley & The Jordanaires – It Hurts Me (1964)
Four Tops – A Simple Game (1972)
Spiral Starecase – Judas To The Love We Knew (1969)
Rory Moon & The Silver Stars – Little Wond’ring Why (1977)
Badger – Wheel Of Fortune (1973)
Dave Berry – Now (1965)
Angela Bofill – Under The Moon And Over The Sky (1978)
Kevin Vicalvi – Lover Now Alone (1974)
Wynona Carr – Should I Ever Love Again (1956)
Sad Café – My Oh My (1979)
The Sparklings – Now It’s Your Turn To Cry (1967)
Trifle – One Way Glass (1971)

Four Tops – A Simple Game:

Ergens in 1971 bracht mijn vader een radiocassetterecorder mee; direct opnemen van de radio. Spekkie voor mijn bekkie… ik zat dus met hele grote regelmaat mijn favoriete liedjes van Radio Veronica op te nemen, maar ook geleende plaatjes via een kabeltje van de pick-up. Anders dan tegenwoordig waar het bijna niet mogelijk is iets niet op het web te vinden, was radio luisteren een ontdekkingsreis door muziekland op zoek naar oude(re) onbekende platen.

Natuurlijk kwamen er veel fantastische (Tamla Motown) liedjes voorbij, maar er is er één die er voor mij uitsprong omdat de plaat zo anders was dan de typische Motown-sound. Het is bombastischer en heeft een andere opbouw én tempowisselingen. Het klonk superspannend en het had ook nog een boodschap. Inmiddels weet ik dat de reden hiervoor het compositietalent van The Moody Blues is. Tijdens een tour door Engeland ontmoetten Four Tops Mike Pinder en hij stelde hen voor een lied van hen op te nemen. Er werd snel studiotijd geboekt en de single werd in een rap tempo uitgebracht. Dit was tegen het zere been van Berry Gordy, want hij verlangde dat zo veel mogelijk ‘in-house’ gedaan werd, zodat de kosten lager waren en de royalties binnen Motown bleven. Het in Detroit achterlaten van Four Tops in 1972 na de verhuizing naar Los Angeles kan hiervan niet los gezien worden. In de U.S.A. besloot  Motown hun versie van MacArthur Park uit te brengen (wat een hitje werd), maar door het succes in Engeland (#3) werd A Simple Game maanden later alsnog (zonder resultaat) uitgebracht.

A Simple Game was door de Moody Blues al in 1968 als B-kantje van Ride My See Saw op plaat gezet, maar pas in 1974 op (verzamelaar) LP verschenen. In alle eerlijkheid is het origineel niet zo goed als de cover van Four Tops. Vreemd genoeg is ook Four Tops’ versie slechts een single release geweest, en pas in 1997 op de Ultimate Collection op CD verschenen. The Moody Blues hadden het lied geschreven met een idealistische boodschap voor een betere toekomst en de realisatie van een utopische samenleving. Four Tops maakten er een lied van over raciale en economische (on)gelijkheid, het ontstijgen uit de getto’s en armoede en het veranderen van de sociale omstandigheden.

The Sparklings – Now It’s Your Turn To Cry:

Nederbeat. Het kan Nederlandstalig en Engelstalig zijn, maar onze kleine kikkerlandje was in de jaren zestig na de V.S. en Engeland toonaangevend op het gebied van popmuziek. Tegenwoordig moeilijk voor te stellen.

Vanuit de garages en oefenruimtes ontsprongen bandjes als paddenstoelen in een vochtig bos. Vaak coverbandjes op zoek naar een eigen identiteit, maar ook nieuwe geluiden. Niet iedereen beheerste de Engelse taal goed en in de regel gingen deze bands over op het Nederlands. Ook Ben Cramer zong in zijn beginperiode afwisselend in het Engels en het Nederlands, maar zijn grote(re) hits waren allen in z’n moers taal: Zai Zai Zai, De Clown, Vrede en De Oude Muzikant waarmee hij Nederland op het Songfestival vertegenwoordigde. Eind jaren zeventig wordt het stil rond de zanger om in 1985 in de musical In Holland Staat Een Huis op te duiken. En met succes; inmiddels kennen we hem van zijn vele succesvolle rollen in musicals.

Vanaf 1965 zong Bernardus Kramer in The Sparklings; een Amsterdamse Nederbeatband. Twee jaar later wordt Cramer ontdekt door Annie de Reuver en hij besluit solo te gaan. The Sparklings blijven zijn begeleidingsband; ook op zijn grootste hit Zai Zai Zai. In 1966 nemen ze Now It’s Your Turn To Cry op; een psychedelisch nummer met Doors-invloeden met op de B-zijde (zonder Cramer) een reclameliedje voor 7-Up. Een liedje dat (onterecht) volledig in de vergetelheid terecht zal komen.