PLAYBACK 12 maart 1965 – zo 12 maart 20-22 u + vrij 17 maart 23-01 u

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 5 maart2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 10 maart 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Eduard Hanauer

1^e uur

Het merkwaardige verschijnsel Ian Whitcomb. Hij had een groepje opgericht dat best lekkere muziek maakte, niets vernieuwends, gewoon bluesjes en zo, maar hij vond het nodig erbij te zingen. En dat deed hij op nogal aanstellerige wijze. Om een of andere bizarre reden sloeg dat met name in Amerika erg aan. Zijn tweede plaatje, You Turn Me On, is de eerste keer misschien nog grappig om te horen, maar je hoopt toch na een paar keer dat die stem weggepoetst kan worden, zodat je alleen de muziek hoort. Hoe dan ook, hij bleef regelmatig naar Amerika terugkeren, maakte maar liefst vier albums en kreeg daar een soort cult status. Intussen werd hij overigens ook de eerste presentator van het spraakmakende BBC-programma The Old Grey Whistle Test.

• 01 Goldfinger – Shirley Bassey
• 02 You can have him – Dionne Warwick (95)
• 03 This sporting life – Ian Whitcomb (100)
• 04 Tired of waiting – Kinks (62)
• 05 Peaches and cream – Ikettes (79)
• 06 Losing you – Dusty Springfield (88)
• 07 Don’t hurt my little sister – Beach Boys (Today)
• 08 I’m telling you now – Freddie and the Dreamers (71)
• 09 Be my baby – Dick and Dee Dee (90)
• 10 Baby the rain must fall – Glenn Yarbrough (98)
• 11 Poor man’s son – Reflections (83)
• 12 Anytime at all – Frank Sinatra (87)
• 13 From all over the world – Jan and Dean (81)
• 14 Amerikaanse top 10
• 15 The Power and the Glory – Anita Bryant
• 16 This is it – Jim Reeves (88)
• 17 I’d much rather be with the girls – Donna Lynn
• 18 Help me Rhonda – Bruce and Terry
• 19 Long lonely nights – Bobby Vinton

2^e uur

Bob Bouber (eigenlijk Boris Blom) had naast zijn cabaretbestaan ook een ‘beatgroep’ opgericht, samen met gitarist Jan de Hont. Iedereen kent nog wel Dracula uit 1963. Afwisselend instrumentale en vocale nummers waarbij hij in 1964 overschakelde op het Nederlands. Daarmee heeft hij veel invloed gehad op de nederlandse pop-scene. Zijn Hollandse covers van engelse nummers waren niet zo geslaagd (Potverdrie, Groot Schandaal in Onze Familie bekt niet lekker, en ook de a-kant van het nummer van vandaag kon veel beter) maar zijn oorspronkelijk werk is toch wel heel leuk. Denk bijvoorbeeld aan Ik Heb Genoeg van Jou! Huiskamervraag: van welk nummer was Ik bedoel het Altijd Zo Goed een vertaling?

• 01 Sir Henry’s march – Sir Henry Orchestra
• 02 Play with fire – Rolling Stones
• 03 He knows I love him too much – Glo Macari
• 04 Trek het je niet aan – ZZ en de Maskers
• 05 The Birds and the Bees – Jewel Akens (40)
• 06 Kip in ‘t water – Ronnie Tober
• 07 NL top 10
• 08 I’ll be there – Gerry and the Pacemakers
• 09 La montagne – Jean Ferrat (top 10 Fr)
• 10 Reeling and Rocking – Dave Clark Five (44)
• 11 Someone must have hurt you a lot – Frankie Vaughan(46)
• 12 The times they are a’changing- Ian Campbell Folk Gr (42)
• 13 I know a place – Petula Clark (30)
• 14 The minute you’re gone – Cliff Richard (40)
• 15 The last time – Rolling Stones
• 16 Engelse top 10
• 17 N’avoue jamais – Guy Mardel
• 18 Is het waar – Mariska Veres

Terugluisteren 5 maart 1965, 1e uur:

Een ondergewaardeerd LP-nummer van The Beatles, dat je haast niet meer hoort. In Amerika werd het de b-kant van Eight Days a Week, en haalde op eigen kracht de 39^e plaats bij Billboard.

Van Jerry Cole hoorden we hier nooit iets, terwijl hij voor Capitol toch een reeks fraaie singles uit mocht brengen, waaronder Midnight Mary. Ook het nummer van vandaag verdient onze warme aandacht, met die Roy Orbison-achtige uithaal aan het eind.
Verder nog prachtig werk van The Bobby Fuller Four, The Lettermen en de totaal onbekende Visions.

2e uur:

Wat jammer toch dat zo’n prima groep als The Swinging Blue Jeans alleen maar succes had met inmiddels zeer gedateerde covers als Hippy Hippy Shake en Good Golly Miss Molly. Gelukkig was You’re No Good wel een zeer geslaagde, en succesvolle, cover. Hun platencarriere begon zo veelbelovend: van hun eerste single schreven ze beide kanten en hij haalde nota bene nr. 30! Zelf schrijven konden ze best, Promise You’ll Tell Her bijvoorbeeld, maar dat was alleen een klein hitje in Finland… Luister vandaag naar It Isn’t There, prima nummer, maar geheel genegeerd.