Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 18 februari 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 23 februari 2024, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Koen Edeling

1^e uur

In 1963 kwam er een quasi-western film uit, met o.a. Dean Martin en Frank Sinatra in de hoofdrollen. Ergens in die film zegt Sinatra: “They tell me them boots ain’t built for walkin'”. Dat zinnetje inspireerde Lee Hazlewood tot het schrijven van uweetwel. Hij vond eigenlijk dat hij het zelf moest zingen en uitbrengen. Gelukkig is de geschiedenis iets anders verlopen. Special vermelding mag Chuck Berghofer krijgen die de overbekende baspartij speelde op deze wereldhit.
The Kit Kats, genoemd naar drummer Kit Stewart, brachten al sinds 1963 singles uit, met matig succes. Maar er was één b-kantje uit ‘66 dat zich als een oorwurm in het geheugen vastzette, You won’t find better than me. Daarom werd het in ‘67 nog eens opgenomen en als a-kant uitgebracht, helaas zonder alteveel weerklank. Een laatste poging werd gedaan in 1969 toen de groep zich inmiddels New Hope noemde. Een opgevrolijkte versie, maar een hit werd het niet. Gelukkig hebben de liefhebbers er drie verschillende versies aan overgehouden…

1. These boots are made for walking – Nancy Sinatra (4)
2. Time won’t let me – Outsiders (100)
3. One of us must know – Bob Dylan (137)
4. This old heart of mine – Isley Brothers (99)
5. Follow your heart – Hondells
6. Dedication song – Freddie Cannon (79)
7. Husband and wives – Roger Miller (74)
8. It’s too late – Bobby Goldsboro (75)
9. Why can’t you bring me home – Jay and the Americans(91)
10. Magic town – Vogues
11. Won’t find better than me – Kit Kats
12. Somewhere there’s a someone – Dean Martin(56)
13. Shake me wake me – Four Tops (86)
14. Amerikaanse top 10
15. My love – Petula Clark (1)
16. I call your name – Mama’s and Papa’s
17. Someone I used to know – Gary Lewis and the Playboys
18. I’m so lonesome I could cry – B. J Thomas (87)

2^e uur

We weten dat veel engelstalige artiesten hun hits ook in andere talen uitbrachten, in de hoop hun inkomsten te vergroten. Vooral Duitse versies kwamen veel voor; we hebben er in de loop der jaren heel wat in het programma gehad. Maar wie had gedacht dat zelfs de Rolling Stones daartoe overgingen? Geen idee eigenlijk of hun Italiaanse versie van As Tears Go By een beetje redelijk verkocht in ‘66. Kennelijk bezagen ze het achteraf niet als een genante misstap want tijdens concerten in Italie werd het, ook in deze eeuw nog, in de speellijst opgenomen. En Jagger kende het echt keurig uit z’n hoofd!
The Twins waren een echte tweeling uit Hartfordshire. Er werd ze een gouden toekomst voorspeld maar helaas deed hun enige plaatje niks. Waarop ze met daverende ruzie uit elkaar zijn gegaan. En waarmee de titel van hun a-kant wél uitkwam.

Frans de Graaff

1. Con le mie lacrime – Rolling Stones
2. I ain’t blaming you – Joey Brooks
3. Who is Sylvia – Honeycombs
4. Fernando, Fillipo en Jose – Milly Scott (30)
5. Everything that’s mine – Motions (27)
6. Glaasje op……..- Sjakie Schram (38)
7. NL top 10
8. Girl don’t tell me – Tony Rivers and the Castaways
9. Come on home – Shevells
10. Frank van Heerde’s mijmeringen
11. Remember you – Zombies
12. I’ll never quite get over you – Billy Fury (48)
13. Inside looking out – Animals (38)
14. Backstage – Gene Pitney (45)
15. Trouble is my middle name – Four Pennies (50)
16. Engelse top 10
17. La maison ou j ái grandi – Francoise Hardy
18. Stop breaking my heart – Tom Jones
19. We’re not friends anymore – Twins

Terugluisteren 11 februari 1966 1^e uur:

1^e uur

Misschien moeten we het op 11 februari maar eens over de zgn. Sunshine Pop gaan hebben. Wellicht brengt dat de zomer iets dichterbij. Dat zou dan te danken zijn aan de opgewekte muziek die zo kenmerkend is voor dit genre, en de afwezigheid van somber-stemmende orchestraties. De zang is daarbij meerstemmig en uitgelaten, zullen we maar zeggen. De meeste groepen die dit soort muziek maakten opereerden in Californie, met de Beach Boys en da Mamas and Papas als grote inspirators. De Turtles mogen ook niet vergeten worden. Maar naast de grote namen waren er behoorlijk wat kleinere groepjes die soms maar één singletje maakten. The Yellow Balloon, Millennium, the Peppermint Trolley Company, The Peppermint Rainbow (ja, pepermunt was populair!), The Cyrkle, en ga zo maar door. Vandaag hebben we twee van dit soort groepjes, the C-Minors en The Boys Next Door.

2^e uur

Vandaag naast de grote namen zoals altijd weer wat groepen die meer aandacht verdienen, en die dat van ons dan ook krijgen. Eigenlijk geldt dat niet zozeer voor The Northern Lights, hoewel u daar net als ik waarschijnlijk nog nooit van had gehoord. Maar als ik u zeg dat ene B. Ulvaeus lid was van deze groep, dan weet u dat het in ieder geval met hem allemaal goed is afgelopen. (Als u het níet weet, dan is er altijd nog Google…). Nee, ik bedoel vooral The Nashville Teens en Unit 4 + 2. Beide groepen hadden één flinke hit en wisten daarna niet meer hoog te scoren in de hitlijsten. Toevallig of niet, allebei zaten ze op het Decca label, net als bvb. The Zombies, ook zo’n geval: Decca verdiende al genoeg aan The Rolling Stones dus hoefde er geen dure promotiecampagnes voor andere groepen te worden opgezet.