PLAYBACK 29 oktober 1965 – zo 29 oktober 20-22 u + vrij 3 november 23-01 uur

Uitzending op de stream van 192 Radio, zondag 29 oktober 2023 20.00 – 22.00 uur + vrijdag 3 november 2023, 23.00 – 01.00 uur.
Presentatie: Dirk van Dijk en Koen Edeling

1e uur

Len Barry wilde helemaal niet de show business in, maar toen hij in dienst zat bleek hij zo goed te kunnen zingen dat hij na zijn afzwaaien besloot daar maar eens mee door te gaan. Hij vormde een doowop-groepje dat uiteindelijk The Dovells zou heten en met o.a. Bristol Stomp een paar flinke hits had. Eind 1963 ging hij solo. Het duurde even voor hij doorbrak maar nu, eind, ‘65, is het dan zover.
R. Dean Taylor kennen we hier vooral van dat leuke nummer
Gotta See Jane. Maar dat kwam pas uit in 1968. Vanaf 1962 was hij in dienst van het Motown label waar hij zeer productief was, zowel met het schrijven van nummers als met het zelf zingen ervan. Het schrijven deed hij vaak samen met Eddie Holland, van het beroemde trio Holland, Dozier, Holland. Dat geldt voor zowle deze b-kant als voor dat leuke nummer van straks.

  • 01 1-2-3 – Len Barry (10)
  • 02 I have dreamed – Chad and Jeremy (100)
  • 03 Mystic eyes – Them (98)
  • 04 Bench in the park – Jive Five (122)
  • 05 I will – Dean Martin (88)
  • 06 Let me be – Turtles (80)
  • 07 Let me show you where it’s at – Freddie Cannon
  • 08 I hear a symphony – Supremes (39)
  • 09 What’s come over this world – Billy Carr
  • 10 Where have all the flowers gone – Johnny Rivers
  • 11 England swings – Roger Miller (88)
  • 12 I’m a man – Yardbirds (83)
  • 13 Yesterday – Beatles 91)
  • 14 Amerikaanse top 10
  • 15 Just a little bit better – Herman’s Hermits
  • 16 Poor girl – R. Dean Taylor
  • 17 Splendour in the grass – Boys
  • 18 She belongs to me – Jimmy Gilmer and the Fireballs
  • 19 Just a little bit – Roy Head (82)
  • 20 Harlem nocturne – Viscounts (84)

 

2e uur

Claude François leefde met zijn ouders in armoedige omstandigheden nadat ze in 1956 Egypte waren uitgezet, waar vader François jarenlang gewerkt had. Zo armoedig dat hij volgens zijn autobiografie vooral droog brood at dat hij dan wel doopte in vinaigrette. Dat leverde hem een maagzweer op waardoor hij afgekeurd werd voor militaire dienst. Hij werd bankmedewerker en studeerde muziek in de avonduren. Hij kreeg een grondige opleiding in diverse instrumenten, maar zong ook veel, Hij gaf ook nog danslessen, o.a. aan Brigitte Bardot, die hem aanried naar Parijs te verhuizen. En zo kon zijn carriere pas echt een aanvang nemen. Een carriere die helaas niet al te lang duurde, want in 1978 werd hij geëlektrocuteerd in zijn badkamer.

Frans de Graaff

  • 01 Get off of my cloud – Rolling Stones

    02 Même si tu revenais – Claude Francois

    03 Neon city – Billy J Kramer and the Dakotas

    04 Meisje van zestien – Boudewijn de Groot (35)

    05 People – Barbara Streisand (30)

    06 Here it comes again – Fortunes (31)

        07 NL top 10

  • 08 What a world – Benny Hill

    09 Good loving – Brian Poole and the Tremeloes

    10 I know how it feels to be loved – Nashville Teens (22)

    11 Chapel in the moonlight – Bachelors (50)

        12 Frank van Heerde’s impressie

  • 13 Something – Georgie Fame (45)

    14 The Carnival is over – Seekers (42)

    15 It’s my life – Animals (37)

        16 Engelse top 10

  • 17 My generation – Who

    18 Yesterday – Matt Monro

Terugluisteren 22 oktober 1965, 1e uur:

Je hoort vaak van artiesten dat ze niet (altijd) zelf spelen of zingen op hun plaatjes. Als je deze lijst zo doorloopt kun je ernstige twijfels hebben bij bijvoorbeeld Dino, Desi & Billy en bij Gary Lewis & his Playboys. Daarvan is er in ieder geval bekend dat er de nodige hulp bij te pas kwam. Zoals ook de Beatles en de Rolling Stones vriendjes genoeg hadden die een handje hielpen in de studio. Als er één groep is waar dat zeker niet het geval was zijn het de Zombies. Afgezien van wat orkest-instrumenten op de LP Odessey & Oracle speelden ze alles zelf. Dat geldt helemaal voor de zang, want het stemgeluid van Colin Blunstone, of je nou fan van hem bent of niet, is onmiskenbaar.

2e uur

U weet dat we van obscure groepen houden, nietwaar? Dit tweede uur is er niet zo veel obscuurs, of het moest zijn Miller en Mister Murray, maar die zijn niet zo obscuur als het lijkt. Dan maar The Majority: acht singles alleen al op Decca, maar hits? Ho maar! Terwijl er toch schitterende dingen bij zitten: ze begonnen met nummers van Carter/Lewis en Ray Davies, de laatste met op de b-kant het nummer in onze lijst. Daarna kwam het fraaie Simplified, dat ook al een prima b-kant had. Je vraagt je af waar de engels popfans mee bezig waren! Uit wanhoop zijn de heren Van Majority naar het vasteland verhuisd waar ze o.a. platen maakten op het Nederlandse Pink Elephant label, onder de naam Majority One. En eindelijk, eindelijk hadden ze daarmee een Top 20 hit in 1971. U weet vast wel om welk (zelfgeschreven!) nummer het gaat…